Lokale datum/tijd: Zondag 3 maart, 21:05

Dit was het dan…. onze laatste duikdag. Na twee bewolkte dagen te hebben gehad (gelukkig zonder regen) is het vandaag weer behoorlijk zonnig.

Wanneer we aankomen op het duikcentrum is het al ontzettend druk. Het is te merken dat maandag shark week begint en eigenlijk zijn we wat dat betreft blij dat we na vandaag zijn uitgedoken. We zitten ook op een boot met een flink aantal andere duikers. Het duurt even voor iedereen zijn duikspullen aan boord heeft maar om 8:45 kunnen we dan eindelijk vetrekken.

We hebben geluk als we bij German Channel aankomen, er liggen op dat moment “slechts” vier andere boten. Stefan en ik liggen vrij snel in het water, maar helaas kan dat niet van de overige duikers worden gezegd (een groep Spanjaarden en Chinezen). Tegen de tijd dat we aan de duik beginnen zien we al meerdere boten met nog meer duikers arriveren.

Over de duik: We zien meedere Manta’s wat de duik uiteindelijk top maakt! Minder puntje was dat ik op een gegeven moment meer dan 20 andere duikers (op dat moment binnen mijn gezichtsveld) kon tellen… het was bizar druk. Al die duikers veroorzaakte op sommige momenten ook echt “zandstormen” waarmee het toch al belaberde zicht helemaal om zeep was. Alleen de laatste keer dat we de Manta’s zagen kon ik nog een redelijke foto maken.

De tweede duik zoeken we gelukkig een stek op waar geen andere boten liggen; Clarance Wall. De groep wordt hier gesplitst. De Chinezen (die met gewone lucht duiken) gaan mee met de Japanse gids Hiro. Wij gaan samen met de Spanjaarden die ook met Nitrox duiken mee met de Spaanse gids Gabriella.

Bij deze duikstek moeten veel schildpadden zitten en we worden niet teleurgesteld. Het is een prachtduik! Leker relaxed en naast de vele schildpadden zien we ook nog enkele haaien.

Wat we helaas ook zien is een kudde Spanjaarden die zich ontzettend lomp gedraagt. Ze “baggeren” constant over het rif heen en ze jagen achter alles aan om maar een goede foto of film te kunnen maken…. Heel storend. Schijnbaar beseffen ze niet dat er meer mensen zijn die misschien even willen kijken of een foto willen nemen.

Na deze duik nuttigen we de lunch aan boord om daarna onze laatste duikdag af te sluiten bij Blue Corner. We krijgen de keus om mee te gaan met de groep Chinezen of weer met de Spanjaarden… kiezen wij (achteraf gezien) even verkeerd. Het idee bij deze duikstek is om bij de plek waar je je vasthaakt achter de duikers langs te zwemmen die er eventueel al hangen. Helaas is Gabiella niet zo sterk al het gaat om het leiden van een duik waardoor we, mede door de eigenwijze Spanjaarden, midden in het gezichtsveld belanden van een groep duikers die al zijn vastgehaakt. Resultaat: Wij krijgen allemaal middelvingers en boze gebaren te zien (ergens misschien ook wel terecht, met dit soort acties jaag je al het grote spul weg). Dit zou Hiro niet laten gebeuren.

De rest van de duik is ook nogal rommelig te noemen. De Spanjaarden jagen wederom achter alles aan waarbij ze het rif zeker niet ontzien en Gabriella roept ze niet eens tot de orde… deze duik was wat dat betreft een aanfluiting te noemen. Verder hebben we nog wel verschillende whitetips, grijze rifhaaien, Barracuda’s en Napoleons gezien dus in dat opzicht geen klagen 🙂 Daarbuiten was het echt een ” comedy show” te noemen (zoals de Amerikanen ook altijd spreken over de Koreaanse duikers).

Ergens zijn we dus wel blij dat we morgen niet meer hoeven te duiken met die gigantische drukte. Bij het boeken van een volgende reis zal dit dan ook een belangrijk aandachtspunt zijn: kleinschalig en zeker niet te toeristisch. Gelukkig hebben we de eerste anderhalve week wel heerlijk kunnen genieten van de rust 🙂

Morgen staat de kajaktrip door de Rock Islands op de planning, we zijn benieuwd wat we allemaal gaan zien.