Voor mij een rustdag, voor Stefan de Kyokuzan maru

Lokale datum/tijd: Dinsdag 1 oktober, 18:30

Om 8:30 vertrekt Stefan met de boot richting de Kyokuzan maru om daar de eerste duik te gaan maken. Dit is een Japans wrak van bijna 178 meter lang die tijdens WOII is gezonken. Dit gebeurde met vele andere wrakken in de omgeving tijdens de bombardementen op 29 september 1944. Zelf doe ik het lekker rustig aan. Beetje aan het strand rondhangen, keertje mezelf laten zakken in het zwembad… dat soort dingetjes. Tussendoor informeer ik ook nog even bij de receptie of het ondertussen is geregeld met de transfer naar het volgende resort. Dit blijkt het geval te zijn dus waarschijnlijk gaat het morgen wel los lopen.

Als Stefan net na de middag terug is van het duiken blijkt dat hij een mooie duik op het wrak heeft gehad. Het zicht was boven verwachting goed en ze waren de kudde’s stuntelende Chinezen voor. In het wrak stuiten ze in de kombuis nog op een schildpad. Best een prima duik dus. De tweede duik is iets minder. Weinig bijzonders behalve wat sepia’s en scholen vis.

Deel van het wrak

Duik 2, een sepia

Rif

Het is ondertussen wel weer flink gaan regenen dus in de middag spelen we nog een paar potjes pool waarna we de duikspullen op het gemak terug brengen naar onze kamer. Daarna douchen en richting het restaurant om te wachten tot de vleermuizen weer uitvliegen. Ik wil nog een paar foto’s en filmpjes proberen te maken.

Wel begint het er op te lijken dat Stefan ook langzaam aan beroerd / verkouden aan het worden is. Duiken was nog geen probleem dus hopen voor hem dat het niet door zet. Zelf kreeg ik einde van de middag last van hoofdpijn en spierpijn wat een slecht teken is. Vanavond meteen na het eten met een kruiwagen paracetamols naar bed en dan hopen dat het allemaal mee gaat vallen.

2 reacties

  1. Het zit ook niet mee hè hoop voor jullie dat de laatste dagen toch nog wat worden wat duiken betreft. Hier zit ook iedereen in de lappenmand . Toch nog een fijne tijd grt🖐

    1. Het gaat al weer ietsje beter. Nog steeds verkouden maar na een zweterig nachtje is het koortsige gevoel in elk geval weer weg. Stefan is ook wel blij dat hij vandaag niet hoeft te duiken.

Reisblogs: