Lokale datum/tijd: Dinsdag 26 februari, 18:16
Vandaag vertrekken we al rond 08:20 vanaf de duikschool richting het Palau Pacific Resort om dezelfde groep Amerikanen van gisteren weer op te halen. Vandaag is het voor hen de laatste duikdag (hun vakantie heeft 11 dagen geduurd).
Zoals beloofd wordt de eerste duik een wrakduik. De Iro ligt een kleine 15 minuten varen van het Palau Pacific Resort vandaan dus we liggen al vrij snel in het water.
Alvorens we de duik gaan maken krijgen we van de gids nog even een korte geschiedenisles over het wrak. Grappig is dat de Japanners tijdens de jaren 80 bepaalde onderdelen van diverse schepen die zijn gezonken rond Palau terug wilde halen (wat moet je met een schroef die al meer dan 40 jaar in zee heeft gelegen??). Ironisch genoeg is dat schip met onderdelen (door toedoen van een tyfoon) onderweg naar Japan gezonken…
Wanneer we beneden op de boeg van het schip zijn aanbeland blijkt dat we geluk hebben met het zicht. Bij wrakken is het vaak troebel maar nu kunnen we toch goed om ons heen kijken. Het kanon op het voordek is ondertussen al behoorlijk begroeid met koraal, eigenlijk is de constructie nauwelijks nog herkenbaar als zijnde een kanon.
Het plan is van de voorkant van het schip naar de achterzijde te zwemmen en weer terug als het luchtverbruik dit toelaat. Het wrak ligt namelijk vrij diep (gemiddeld een meter of 23). We zijn de enige duikers en de gids laat ons vrij in ons doen en laten, we mogen zelfs verschillende ruimtes zoals machinekamer binnenin het wrak bekijken.
Het wrak is mooi begroeid en de koralen zien er allemaal prachtig uit. We hebben geen vergelijkingsmateriaal maar het zou best wel eens kunnen kloppen dat dit 1 van de mooiere wrakken is rond Palau. De Amerikanen hadden hier eerder al een duik gemaakt maar het zicht scheen toen zo belabberd te zijn dat ze weinig hebben gezien. Ook zij zijn dus heel tevreden.
Na de duik varen we direct door naar onze tweede duikstek, Siaes Corner. Ik ben de enige op de boot die deze locatie al heeft gehad, maar wat mij betreft is het geen bezwaar hier nog een keer te duiken.
Onderweg zien we een flinke school Spinnerdolfijnen. Super! Overal waar je kijkt rugvinnen en af en toe springt er ook eentje uit het water. Ze zwemmen zelfs dicht langs de boot… Helaas gaat het zo snel dat we niet echt mooie foto’s en filmpjes hebben kunnen maken.
Voor stefan is het duik nr. 200: Tijdens het begin van deze tweede duik is het even flink tegen de stroming in ploeteren om ons daarna relaxed mee te laten drijven. Op de “corner” zelf gebruiken we onze rifhaken weer om zo rustig te kunnen genieten van alle actie die voor onze neus is te zien. We zien op een bepaald moment een flinke groep van 8 tot 9 grijze rifhaaien passeren. Ook deze duik was weer geweldig!
Na deze duik kunnen we genieten van onze lunch op weer een ander bounty strand. Het zand is zo wit in het zonlicht dat je er bijna niet naar kunt kijken.
Op de weg terug naar het duikcentrum vallen er een paar druppels regen (dit duurt nog geen 10 minuten), verder is het de afgelopen drie dagen eigenlijk ontzettend mooi weer geweest. Zonnig en warm, zoals we het het liefst zien.
Morgen gaan we een keer drie duikjes maken, we hebben er zin in!